Alice Nine - LEMON [ 檸檬 ]
Anytime 見つめた 年老いた木の葉が枯れ落ちる日々を
Anytime mitsumeteta toshioita ki no ha ga kareochiru hibi wo
ตลอดเวลาที่ยังคงพิศมองต้นไม้โบราณที่ผลัดใบร่วงหล่นคล้ายวันวานที่เหี่ยวแห้งโรยรา
いつかは あの木々も この僕のように朽ち果ててゆくのか…。
Itsuka wa ano kigi mo kono boku no youni kuchihatete yuku no ka…
และในสักวันหนึ่งตัวผมนี้ก็คงเน่าเปื่อยไปไม่ต่างจากต้นไม้เหล่านั้น
Before long やってきた 今日という日が お迎えの日さ
Before long yattekita kyou to iu no hi ga omukae no hi sa
และในไม่ช้าก็มาถึงวันนี้ ที่เรียกว่า วันแห่งการพบพาน
心残りは 貴方に 「愛してる」と言えなかった 事…
Kokoro nokori wa anata ni ‘aishiteru’ to ienakatta koto…
ความรู้สึกเสียใจที่มีต่อคุณ คือ คำพูดที่ไม่อาจเอื้อนเอ่ยออกไปว่า「ผมรักคุณ 」
あぁ 四角い窓の外 あなたが今
Aa shikakui mado no soto anata ga ima
อา.. ด้านนอกหน้าต่างกรอบสี่เหลี่ยมที่คุณอยู่ในตอนนี้
あぁ どこかで 笑って呉れてれば…
Aa dokoka de waratte kuretereba…
อา.. ที่ไหนสักแห่งซึ่งคุณกำลังส่งยิ้มให้ใครสักคนหนึ่ง
雨が 心を 見透かして 運んだ水は
Ame ga kokoro wo misukashite hakonda mizu wa
ฝนที่ตกโปรยปราย หยดน้ำนั้นดั่งมองผ่านมาถึงหัวใจดวงนี้
遠い、遠い、忘却に 置いてきた想い
Tooi, tooi, boukyaku ni oite kita omoi
ห่างไกล ช่างแสนห่างไกล จนลืมเลือนความรู้สึกที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง
「どうして」 あの時、言えなかったのか 解らない
「doushite」 ano toki, ienakatta no ka wakaranai
「ทำไมกันนะ」ในตอนนั้นถึงไม่พูดมันออกไป ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
「どうして」 疑問は 暗い闇で 僕を包んだ
「doushite」 gimon wa kurai yami de boku wo tsutsunda
「ทำไมกันนะ」 คำถามนี้ค่อยๆ ห่อหุ้มตัวผมไว้ในความมืดมิด
さあ お迎えさ 神様に 願うならば…
Saa omukaesa kamisama ni negau naraba…
เพราะงั้นจึงขอร้องวิงวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า เพื่อให้ได้พานพบ…
…あなたに 貴方に 一目でも…。
…Anata ni anata ni hitome demo…
...กับคุณ แม้เป็นแค่การชำเลืองมองคุณก็ได้...
(but,I was never seen)
(แต่ผมก็ไม่เคยได้เห็นเลยสักนิด)
枯れた 心は ひび割れて 貴方を求め
Kareta kokoro wa hibiwarete anata wo motome
หัวใจที่อับเฉาพลันแตกร้าว ยามเมื่อเพรียกหาคุณ
永い、永い 眠りさえ 温かいようで
Nagai, nagai nemuri sae atatakai you de
ยาวนาน ช่างแสนยาวนาน จนแม้แต่การหลับใหลก็คล้ายอบอุ่น
遥か 彼方で 聞こえてた 後悔の詩は
Haruka kanata de kikoeteta koukai no uta wa
ในที่ที่โพ้นไกลก็ยังคงได้ยินบทกวีแห่งความโทมนัส
遠い、遠い、安らぎに 置いてきた想い
Tooi, tooi, yasuragi ni oite kita omoi
ห่างไกล ช่างแสนห่างไกล จนความรู้สึกที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังค่อยๆสงบลง
「どうして」 あの時、言えなかったのか 解らない
「doushite」 ano toki, ienakatta no ka wakaranai
「ทำไมกันนะ」 ในตอนนั้นถึงไม่พูดมันออกไป ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
霞んだ 視界は 最期の姿、消せない檸檬。
Kasunda shikai wa saigo no sugata, kesenai remon.
เค้าร่างแห่งสุดท้ายท่ามกลางทิวทิศน์ที่พร่ามัว คือ ผลเลมอนที่ไม่อาจลบเลือนไปได้
