Oricon - PSP 1800 : Vol.21 Aoi（the GazettE）× Tora（Alice Nine）

Alice Nine ที่แสนเปล่งประกาย

-- เอาล่ะ  30 นาทีจากนี้ไปก็ขอฝากตัวด้วยนะ! อ้าว?  อาโออิแล้วแว่นล่ะ? (※ ก่อนหน้านี้ตอนที่เคยู วง Kra เป็นโฮสต์  เขาตั้งกฎไว้ว่า「 โฮสต์จะต้องใส่แว่นตาวงกลมขอบสีดำ 」)

อาโออิ : ห๊ะ?  คิดว่าผมจะยอมใส่งั้นสิ?

-- เป็นไปไม่ได้หรอกที่ อาโออิ แห่ง the GazettE จะทำแบบนั้นน่ะ (หัวเราะ) เอาล่ะ.. ตอนนี้หน้าที่โฮสต์เป็นของคุณแล้ว  ฝากด้วยล่ะกันนะ!  โทระดูจะตื่นเต้นหน่อยๆ นะ..  จะคอยเอาใจช่วยนะ (หัวเราะ)

อาโออิ : วันนี้ก็ฝากตัวด้วยนะ

โทระ : เอ่อ.. ผมก็ขอฝากตัวด้วยเหมือนกันครับ

อาโออิ : ก็ไม่ได้ดูตื่นเต้นซะหน่อยนี่  จริงป่ะ?

โทระ : ไม่ครับ  มันก็ตื่นเต้นนะ (หน้าตาเลิ่กลัก)

อาโออิ : งั้นเหรอ?  จริงอะ.. แต่ไม่เห็นจะต้องตื่นเต้นเลยนี่~  โทระซะอย่าง (หัวเราะ)

โทระ : ไม่นะ.. ไม่ๆๆ  ผมตื่นเต้นมากเลยล่ะ  ขอโทษทีล่ะกัน

อาโออิ : ตอนนี้  พวกนายวางแผนปล่อยซิงเกิ้ลติดต่อกัน 3 เดือนรวดเลยสินะ?  นี่ก็กำลังจะปล่อยออกมาแล้วสินะ

-- สมกับที่เป็นรุ่นพี่เลยนะ!

โทระ : ครับ.. ขอบคุณมากครับ

อาโออิ : แล้วหนึ่งในนั้นที่จะปล่อยออกมาชื่ออะไรงั้นเหรอ

โทระ : 「 Daybreak 」ครับ

อาโออิ : เอ๊ะ?  Meibureiku? (May Break)

โทระ : ไม่ใช่ๆ..  Deibureiku (Daybreak) ครับ  ขอโทษๆ (ปาดเหงื่อ) 

อาโออิ : อ๋อ「 Daybreak 」 แล้วมันเป็นเพลงแบบไหนกันล่ะ

โทระ : เอ่อ..  เป็นเพลงที่ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้เลยครับ (หัวเราะ)

-- ไม่คิดจะโปรโมทเพลงเลยเร๊อะ!  รุ่นพี่อุตส่าห์แบ่งเวลาเพื่อให้คุณได้โปรโมทเพลงเลยนะ!

โทระ : อา.. ขอโทษทีครับ  ผมคิดไม่ออกว่าจะพูดอะไรที่ดีกว่านี้แล้วอะ......

อาโออิ : พวกนายทิ้งช่วงไปนานเลยสินะ  กว่าจะปล่อยเพลงใหม่ออกมาน่ะ

โทระ : ใช่ครับ  ตั้ง 1 ปี 4 เดือนเลยล่ะ

อาโออิ : อืม~ แล้วเราก็ไม่ได้เจอกันนานมากด้วย  เอ๊ะ? โทระ  นายตัดผมใช่ป่ะ?

โทระ : อา.. ครับ  ใช่แล้วล่ะ

อาโออิ : แล้ว「 Daybreak 」เนี่ย.. ตกลงมันเป็นเพลงแบบไหนกันล่ะ

โทระ : เอ่อ.. มันก็เป็นเพลงที่ออกแนว UK นิดๆ อะ

-- แต่ก็ยังคงความเป็น Alice Nine อยู่นะ  แค่ว่า เหมือนจะเป็นสไตล์ที่แปลกใหม่ขึ้นของ Alice Nine  

อาโออิ : คุณได้ฟังแล้วเหรอ?  เอ๊ะ?  ฉันล่ะ.. พวกนายยังไม่เคยชวนฉันฟังเลยนะ

โทระ : เอ่อ...... (ปาดเหงื่อ)

อาโออิ : Alice Nine ก็แบบนี้แหละ.. ไม่เคยเอามาให้ฟังอะ  ไม่เคยจะได้เลย

-- X JAPAN !? [ ประโยคเมื่อกี้อาโออิพูดคำว่า Kurenai ( くれない ) ที่แปลว่า “ไม่ได้รับ” ค่ะ  ซึ่งจะไปพ้องเสียงกับคำว่า Kurenai ( 紅 ) ที่แปลว่า สีแดงเข้ม  ซึ่งคำนี้เป็นชื่อเพลงของ X JAPAN ค่ะ ]

อาโออิ : คิดแล้วเชียวว่า ต้องมามุกนี้  เพราะผมก็คิดแบบนั้นแหละ (หัวเราะ)

-- คิดเหมือนกันเลย  ท่านอาจารย์! เรานี่เข้ากันได้นะ (หัวเราะ) หมายความว่า โทระซังจะต้องเอาเพลงต่อๆ ไปมาให้เขาฟังแหละ! แล้วก็พูดว่า “พวกเราทำเพลงเสร็จแล้วครับ! ได้โปรดฟังด้วยน๊า”

โทระ : ไม่ๆๆ คือ ผมคิดว่า ถ้าเอามาให้เขาแบบนั้น...... มันจะดูเสียมารยาทไปน่ะ!  ขอโทษจริงๆ ครับ! (ปาดเหงื่อ)  ตอนนี้ผมมีเก็บไว้อยู่...... ถ้าคุณไม่คิดว่าเสียมารยาทล่ะก็.. ผมจะเอามาให้ครับ  กรุณาฟังด้วยนะครับ!

อาโออิ : อ่าห๊ะ  ขอบใจมาก  นี่.. แป๊บนะ  ผมว่า ผมทำหน้าที่นี้ (โฮสต์) ไม่ค่อยดีเท่าไหร่อะ  ยังมีอะไรที่ผมไม่ได้ทำอีกป่ะ?

-- ไม่นะ  ไม่เลย  คุณทำได้ดีสุดๆ อะ (หัวเราะ)  เพราะงั้นทำต่อไปเถอะ  ต่อเลยๆ

อาโออิ : แล้วจะพูดอะไรดีล่ะ?  คนอ่านอยากรู้เรื่องอะไร?  แล้วโทระอยากจะพูดเรื่องอะไรมั๊ย?

โทระ : ไม่ล่ะ  คุณจะพูดเรื่องอะไรก็ได้  ตามใจคุณน่าจะดีกว่าเนอะ?

อาโออิ : ถึงตามใจฉัน  มันก็ยากอยู่ดีแหละ (หัวเราะ)  จะคุยอะไรดีเนี่ย?  ก็เราไม่ได้คุยกันตั้งเกือบปีแหนะ  จริงมั้ย?

โทระ : นั่นสินะ  แม้แต่ในออฟฟิศก็ไม่ได้เจอกันเลยอะ

อาโออิ : เนอะ  ขนาดบ้านเราอยู่ใกล้ๆ กัน   ก็ยังไม่เคยไปเยี่ยมเยียนให้สมกับที่เป็นเพื่อนบ้านกันเลยอะ

โทระ : ใช่ครับ..  ยังไม่เคยเลยสักครั้ง

-- แล้วอาโออิคุงไม่เคยชวนโทระไปดื่มเลยเหรอ?

อาโออิ : ก็.. ผมรู้สึกเหมือนว่า เขาจะปฏิเสธอะ

โทระ : ไม่ๆ ... ผมไม่ปฏิเสธหรอกน่า!

-- คงน่าสงสารมากอะ  ถ้าเขาต้องผิดหวังเวลาคุณปฏิเสธคำชวน (หัวเราะ)  แม้จะเป็นถึง อาโออิแห่ง the GazettE ก็เหอะนะ (หัวเราะ)

อาโออิ : ใช่ๆ ผมคงเศร้ามากเลยล่ะ (หัวเราะ) ถ้าเป็นแบบนั้น  ฉันจะเสียใจขนาดไหนกันนะ

โทระ : ไม่นะๆๆ  ก็บอกแล้วไงว่า ผมไม่ปฏิเสธหรอกครับ!  คุณจะชวนผมเมื่อไหร่ล่ะ?  ทัก LINE มาได้เลย  ผมจะรอนะ!

อาโออิ : เออๆ  งั้นชวนมันซะตอนนี้เลยล่ะกัน  แต่ว่านะ.. ก็ยังรู้สึกว่า โทระจะปฏิเสธอยู่เลยอะ

-- ถ้าเป็นวัยรุ่นสมัยนี้ก็คง..「 ตอนนี้กำลังไดเอทอยู่ 」คงพูดประมาณนี้แหละน๊ะ

อาโออิ : ใช่แล้วๆๆ (หัวเราะ)  ก็เขาเป็นวัยรุ่นสมัยนี้นี่เนอะ (หัวเราะ)

โทระ : ไม่ใช่แล้ว  ไม่ใช่  ผมน่ะเลยวัยรุ่นมาแล้วล่ะ (หัวเราะ)

อาโออิ : ก็นั่นน่ะสิ  Alice Nine เองก็ฟอร์มวงมานานมากแล้วน๊า~  มาอยู่กับต้นสังกัดนี้กี่ปีแล้วกันเนี่ย?

โทระ : ปีนี้วงกำลังจะก้าวเข้าปีที่ 9 แหละ  แต่ถ้านับตั้งแต่เริ่มฟอร์มวงก็ครบ 9 ปีแล้วครับ

อาโออิ : เข้าใจแระ  วงของฉันก็ 10 ปีแล้วล่ะ

-- ก็แค่ปีเดียวเอง  ไม่ต่างกันเท่าไหร่เลยนี่นา!?

อาโออิ : เห็นด้วยเลย  ผมเองก็ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นหรอกนะ

โทระ : นั่นสินะครับ

อาโออิ : แต่ว่านะ  ผมจำได้แม่นว่า.. ตอนที่ Alice Nine เข้ามาที่บริษัท   ความรู้สึกแว่บแรกที่เข้ามาก็คือ “โหว~ วงนี้อะ  เกิดแน่~!”  ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ นะ   อา~ แล้วทุกคนในบริษัทก็คิดเหมือนกันด้วย..  พวกเรา ( the GazettE ) ถูกเมิน  ไม่มีใครมาสนใจเลยอ่า~  หลังจากนั้นนะ.. “เอาว่ะ!  ถ้ามีต้นอ่อนเกิดใหม่ต้องเด็ดทิ้งให้หมด  ก่อนจะสายเกินไป”  เมื่อก่อนผมมักจะคิดแบบนั้นแหละ (หัวเราะ) 

โทระ : อะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า. . . น่ากลัวอ่า (หัวเราะ)

-- อะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า.. อย่างฮาอะ (หัวเราะ)

อาโออิ : ไม่ขำนะ  จริงๆ แล้ว.. ถ้าเทียบตอนนี้กับเมื่อ 10 ปีก่อน  the GazettE ยังไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่หรอก   เราทำงานหนักกันแบบเอาเป็นเอาตาย  แล้วจู่ๆ Alice Nine ก็เข้ามาพร้อมกับสไตล์แบบเก๋ๆ ที่โคตรจะวิ้งค์อะ  ในใจมันก็แว่บขึ้นมาว่า เดี๋ยวปั๊ดไล่เชือดเรียงตัว  ..ตอนนั้นคิดอย่างนี้จริงๆ นะ

โทระ : ไม่จริงน่า (หัวเราะ)  ผมดูวิ้งค์ขนาดนั้นเลย?

อาโออิ : เหอะ..  ตรงไหนของนายที่มันดูวิ้งค์กันว่ะ (ตอบทันควัน)

โทระ : ก็ว่างั้นแหละ (หัวเราะ) ~ ฮ่าๆๆๆ

อาโออิ : ไอ้ออร่าวิ้งค์ของวงนายอะ  ไม่ได้มาจากนายเลยสักนิดว่ะ  โทระ (หัวเราะ)

-- งั้นก็เป็นนักร้องนำสินะ?

โทระ : ไม่ใช่ว่ามาจากฮิโรโตะเหรอ?

-- งั้นประกายวิ้งค์ๆ ก็มาจากโชคุงกับฮิโรโตะ?

อาโออิ : คิดว่างั้นแหละ  น่าจะเป็น 2 คนนั้น  แล้วก็ตามด้วยซางะ  แต่ล่าสุดเนี่ย.. อิมเมจของซางะต่างไปจากเดิมป่ะ?  ความประทับใจแรกตอนเขามาที่บริษัทกับตอนนี้อะ  ต่างกันลิบเลย

โทระ : ใช่แล้วล่ะ  เขาเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ

อาโออิ : อย่างกับว่า บรรยากาศรอบๆ ตัวเขามันเปลี่ยนไปอะ

โทระ : เห็นด้วยสุดๆ  เปลี่ยนไปเหมือนคนละคนเลย  จนผมเผลอคิดว่า “เขาเอาหัวไปกระแทกกับอะไรสักอย่างมารึเปล่าเนี่ย?” ก็มันเปลี่ยนไปมากเลยอะ (หัวเราะ)  ซางะคุงน่ะ  เป็นคนขี้อาย  มันเลยทำให้เขาเริ่มถูกมองในแง่ลบไปซะงั้น (หัวเราะ)

อาโออิ : ฉันเห็นด้วย  คงเพราะเขาไม่ชอบสุงสิงกับใครล่ะมั้ง

โทระ : ใช่แล้วล่ะครับ  ซางะคุงไม่ค่อยสุงสิงกับใคร (หัวเราะ)  แล้วก็ไม่ยอมออกไปเที่ยวกับใครด้วย

-- ดูมืดมนมากเลยเนอะ

อาโออิ : นี่ๆ  พูดตรงเกินไปป่ะเหอะ? (หัวเราะ)

-- เอ่อ  ขอโทษที  ว่าแต่ใน Alice Nine เนี่ย  อาโออิคุงสนิทกับโทระที่สุดเลยสินะ?

อาโออิ : ไม่ใช่ซะหน่อย.. โชคุงต่างหากล่ะ  ในเน็ตน่ะนะ (เกมส์ล้วนๆ)   งานอดิเรกเราเหมือนกันเด๊ะ  ก็พวกเราน่ะ  ดูแฟนตาซีสุดๆ เลยไม่ใช่รึยังไง?  ฟุฟุฟุฟุ (หัวเราะ)

-- เหหหห. . . แทนว่า “พวกเรา” เลยนะ  คงเพราะแฟนตาซีกันทั้งคู่จริงๆ อะแหละ (หัวเราะ)

อาโออิ : เพราะงั้นแหละ  เลยสนิทกันไงล่ะ

โทระ : โชคุงน่ะ  โคตรรัก『Final  Fantasy 』เลยแหละ

อาโออิ : ผมกับโทระไม่ได้มีอะไรที่ต้องคุยกันเยอะนักหรอกนะ

-- งั้นเหรอ?  แล้วไหงเข้าถึงเป็นเกสท์ในวันนี้ล่ะ?

อาโออิ : ก็แค่ไม่อยากเจอคนที่คุยด้วยบ่อยๆ...  อีกอย่างนะ  ถ้าเป็นแบบนั้นก็จะเหมือนครั้งก่อนที่คุยกับคาซึกิ  ผมว่ามันไม่ค่อยน่าสนใจ   ครั้งนี้ก็เลยเลือกให้ตรงข้ามกันไปเลยไง...  ได้คุยกับคนที่เราไม่ค่อยสนิท  คิดว่า มันดูน่าสนใจกว่านะ    

-- สมกับที่หวังจริงๆ   ความคิดของคุณล้ำมากเลยอะ  ท่านอาจารย์!

อาโออิ : เพราะงั้นเลยกลายเป็นผมกับเขาไงล่ะ (หัวเราะ)  ผมก็ตีเนียนว่า  นายจะโอเคมั้ย  ที่จะเป็นเกสท์ให้ฉันน่ะ?

โทระ : ไม่หรอกน่า  ผมน่ะยินดีมากเลยนะ  ดีใจสุดๆ อะ!  ที่อาโออิซังเลือกผม  คือ  ผมน่ะ..  เป็นคนประเภทที่ไม่ค่อยมีใครชอบสักเท่าไหร่หรอก  พอรู้ว่า ถูกเชิญให้มาเป็นเกสท์  ก็เลยดีมากเลยล่ะ

อาโออิ : จริงดิ?  แต่ฉันไม่คิดงั้นนะ   ฉันว่านายมีเสน่ห์ตามธรรมชาติที่สามารถดึงดูดใจผู้คนได้

โทระ : ไม่หรอก  แต่ก็รู้สึกยินดีมากเลยครับ

อาโออิ : แล้วจะคุยอะไรต่อดีล่ะ?

โทระ : ไม่รู้สิ  อะไรก็ได้อะ!

-- โหยยย...  โทระ!

โทระ : ไม่  มันเป็นไปไม่ได้หรอก  ไม่มีทางเด็ดขาด!

อาโออิ : อะไรว่ะ?

โทระ : เปล่าครับ  ไม่มีอะไรทั้งนั้นเลยครับ!

-- ก็พูดถึงเรื่องที่..  ก่อนหน้านี้โทระพูดถึงเรื่องที่อยากจะถามอาโออิคุงเยอะแยะเลยล่ะ

อาโออิ : เรื่องอะไรอะ?  ฉันตอบได้นะ  ถามมาเลยๆ

โทระ : ไม่ครับ  ไม่เป็นไรครับ!

แม้แต่เรื่องผู้หญิง  พวกเขาก็ไม่ได้พูดคุยกันบ่อยๆ......

-- เขาพูดประมาณว่า  “ถ้าอาโออิคุงแอบไปที่ไหนสักที่แล้วได้จูบกับสาวสักคน  ตอนนั้นเขาจะคิดว่า「 คนนี้.. น่ารักอ่า 」  รึเปล่านะ?”

โทระ : เห้ย  ไม่ได้พูดแบบนั้นซะหน่อย (หัวเราะ) ไม่ใช่แล้ว!

อาโออิ : นั่นสิน๊าาา~ (แอบคิด)

โทระ : เห๊ะ!?  จะตอบจริงอะ!? (หัวเราะ)  จริงๆ แล้วก็อยากรู้นะครับ!

อาโออิ : อยากรู้จริงดิ?

โทระ : ครับ!  ก่อนจะเริ่มสัมภาษณ์อะ  แอบคิดว่า จะถามอาโออิซังเกี่ยวเรื่องผู้หญิงแบบ 1 คำถาม 1 คำตอบ  สัก 10 ข้ออะ  อยากจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้แหละ!  แล้วทีนี้ก็ดันรู้สึกว่า「 เป็นไปไม่ได้หรอกน่า 」ก็ผมไม่กล้าถามอะ!  แต่พวกเขาก็บอกว่า  ไม่เป็นไรหรอก  เขาจะตอบทุกอย่างที่นายถาม  รับรองได้เล้ย..  แต่ผมก็ยังคิดว่า「 เขาไม่มีทางตอบหรอกเฟ้ย! 」ถึงแม้ผมจะคิดอย่างนั้นน่ะนะ!  ก็ยังอยากรู้อยู่ดีครับ! (หัวเราะ)

-- คนอ่านก็อยากรู้เหมือนกันน๊า (หัวเราะ)  ถ้าเอาแต่สัมภาษณ์เรื่องเพลง  มันก็ดูธรรมดาไปอะดิ  เพราะงั้นต้องสัมภาษณ์เรื่องที่ไม่ค่อยพูดสิ  รับรองเริ่ด (หัวเราะ)  เอาล่ะ.. ที่แบบไหนกันที่ทำให้อยากจูบกับใครสักคนน่ะ?  แล้วชวนให้คิดว่า「 กับเธอคนนี้.. เราได้จูบกันในสถานที่แบบนี้แหละ  น่ารักเว่อร์! 」นั่นแหละที่โทระบอกว่า โคตรอยากรู้อะ

โทระ : ก็บอกแล้วไง.. ว่าไม่ได้พูดแบบนั้นซะหน่อย (หัวเราะ)

อาโออิ : ฮ่าๆๆ  ที่ไหนงั้นเหรอ?  ก็ “ที่แบบนี้แหละ” !?

โทระ : ฮาาาา  อย่าพูดเป็นนัยแบบนั้นสิ (หัวเราะ)

อาโออิ : อ้าว~ ก็สถานที่แบบนี้ไงล่ะ!  กำลังพูดเรื่องนั้นกันอยู่ไม่ใช่รึไง ?

โทระ : ฮ่า ฮ่า ฮ่า  พูดถูกแล้วล่ะ (หัวเราะ)

-- อา ไม่ๆ..  คือ ตอบแบบไม่ต้องเจาะจงสถานที่ก็ได้นะ (หัวเราะ)

อาโออิ : เฮ้ๆๆ  ผมจะตอบก็ต่อเมื่อได้แอลกอฮอล์มากระแทกปากสักหน่อยล่ะนะ  ตอนนี้ผมยังสติครบถ้วน (หัวเราะ)

แต่ว่า ฉันก็ไม่อยากตอบอยู่ดีแหละ   เพราะถ้าตอบมันเหมือนกับว่า ฉันเป็นฝ่ายอยากถูกจูบ  มากกว่า  เป็นฝ่ายจูบน่ะสิ

โทระ : อ่อ  อยากเป็นฝ่ายเริ่มมากว่าสินะ?

อาโออิ : ถูกต้องเลยยย  แล้วต้องเป็นที่คอด้วยนะ  อยากลองจูบที่คออะ

-- แบบนี้แสดงว่า แพ้ทางสาวๆ ที่ชอบรวบผมงั้นสิ?

อาโออิ : ก็ไม่เชิงนะ

-- แล้วถ้าเป็นผมสั้น?

อาโออิ : ก็ไม่ใช่อีกแหละ  ผมชอบมองแบบที่ไม่คิดว่าจะได้เห็น  มันทำให้ใจเต้นได้เลยนะ

-- เอ๊ะ?  ประมาณว่า จู่ๆ ก็ได้เห็น  ทั้งๆ ที่ไม่คิดว่า จะไม่ได้เห็น  งั้นเหรอ?

โทระ : แบบ.. บังเอิญได้เห็นสินะ!

อาโออิ : อืม.. พอเหลือบเห็นปุ๊บ  ฉันก็จ้องปั๊บเลยไง (หัวเราะ)  แล้วโทระอยากจูบในสถานที่แบบไหนล่ะ?

โทระ : ไม่ล่ะ  ผมไม่เคยคิดเรื่องแบบนั้นหรอกครับ (หัวเราะ)

อาโออิ : อ๋อเหรอ..  งั้นชอบมองส่วนไหนของผู้หญิง?

โทระ : ผม.. ชอบมองขาน่ะครับ  ผมชอบขาที่ตั้งแต่ต้นขาจนถึงน่องมีความสมดุลกันอะครับ

อาโออิ : อา..  ก็พอเข้าใจนะ  ที่นายชอบมองขา  ฉันน่ะ..  หน้าร้อนปีที่แล้ว  รองเท้าส้นเตารีดจะเป็นที่นิยมมากใช่ป่ะ?  ทีนี้.. เวลาพวกเธอใส่ขาก็จะดูเรียวสวยมาก  แล้วข้อเท้าก็ดูมั่นคง  ฉันว่า ฉันก็ชอบนะ

โทระ : อา~ ผมเข้าใจนะ! เห็นแล้วมันรู้สึกชอบอะ

อาโออิ : สวยเน๊อ~  รู้สึกเลยว่า ใส่แบบนั้นตอนหน้าร้อนมัน.. น่ารักอะ

โทระ : น่ารักมากเลยล่ะ  แล้วก็.. ผมชอบมองใต้วงแขนด้วยอะ

อาโออิ : ใต้วงแขน!?  นายจะทำอะไรกับมันล่ะห๊ะ!  จะทำอะร๊ายย!?

โทระ : ฮ่าๆๆๆ  นั่นสิผมจะทำอะไรน๊า (หัวเราะ)  ไม่ใช่ซะหน่อย  ไม่ได้คิดจะทำอะไรเลยครับ (หัวเราะ)  ก็แค่อยากมองว่า ใต้วงแขนมันไม่มีริ้วรอยใช่มั้ย?  เพราะถ้าไม่มีมันก็สวยดีไง

-- .................. บ้าไปแล้ว......

อาโออิ : โคตรอะ  โคตรบ้า (หัวเราะ)  เฮ้อออ~ ฉันไม่คิดว่า จะรู้สึกอะไรกับตรงนั้นของร่างกายหรอกนะ (หัวเราะ)

โทระ : เอ๊ะ.. นั่นสินะ (หัวเราะ)

-- ทั้งสองคน.. ไม่เห็นพูดถึงหน้าอกหรือสะโพกบ้างเลยนะ

อาโออิ : อืม...  ก็สองส่วนนั้นมันสังเกตเห็นง่าย  ผมว่า คงไม่ดีหรอก  ที่จะไปมองตรงๆ แล้วก็ต้องเหนื่อยกับการพยายามแอมมองด้วย  ..นี่ๆ~  ในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ของโทระ... นายก็ไม่ควรไปมองตรงนั้นมากนักหรอกเนอะ? (หัวเราะ)

โทระ : ฮ่าๆๆ  ไม่มองหรอกน่า (หัวเราะ)

อาโออิ : แนะนำนายจากใจเลยนะ  ต้องรับฟังแล้วซาบซึ้งกับมันซะด้วยนะ (หัวเราะ)

โทระ : ฮ่า ฮ่า ฮ่า  ไม่ๆ  ผมยินดีรับฟังแล้วซาบซึ้งกับมันอยู่แล้วล่ะน่า (หัวเราะ)

-- นึกอะไรออกอีกเรื่องแล้วล่ะ... “อยากให้ผู้หญิงแต่งตัวแบบไหนไปออกเดท?”  ก่อนหน้านี้โทระบอกว่า อยากจะถามแหละ

โทระ : เห้ย  ไม่เคยพูดเลยเหอะ (หัวเราะ)

อาโออิ : ผมว่าน๊า~ ถ้าไปเดทเนี่ย.. ไม่ค่อยอยากให้ใส่กระโปรงอะ  กระโปรงมันเกลื่อนไป  ขอเป็นกางเกงดีกว่า  แล้วถ้าเป็นขาสั้นก็ยิ่งดี  จะได้อวดขาสวยๆ ด้วย  ถ้าเป็นขายาวก็ขอเป็นขาเดฟล่ะกัน  แต่ไม่ต้องฟิตมากหรอก  เห็นผู้หญิงสมัยนี้นิยมใส่กัน  ผมไม่ค่อยชอบอะ  ...ถ้ามีเรื่องวุ่น  ก็คงจับมือกันวิ่งอะ  ไม่ปล่อยให้วิ่งเองหรอก  ผมเป็นห่วง

-- เอ๊!?  ก็ช่างหาเหตุผลที่จะได้แอบแต๊ะอั๋งเนอะ!?

โทระ : ฮ่ะๆๆ  ลึกซึ้งอ่า (หัวเราะ)

อาโออิ : อ่าว?  ไปเดทไม่ใช่รึไง?  จะไม่ให้โดนตัวกันเลยเหรอ?

โทระ : ฮาาาาา  แตะเลยๆ เต็มที่!

อาโออิ : ก็ออกเดทนี่หว่า (หัวเราะ)  สรุปว่า ขอเป็นกางเกงพอดีตัว  ไม่ก็เดฟไปเลย หรืออะไรที่ใส่แล้วมันไม่อึดอัดอะ  แบบนั้นจะดีมากเลยล่ะ (หัวเราะ) แล้วก็ผมชอบผู้หญิงที่ดูนิ่งๆ มากกว่าร่าเริงจนเว่อร์  รวมถึงผู้หญิงที่ลุยๆ เหมือนแยงกี้  ผมก็ชอบมากกว่าผู้หญิงที่ดูพับเพียบเรียบร้อย  แล้วผมก็รับได้นะ  ถ้าผู้หญิงจะนั่งไขว่ห้างสูบบุหรี่  ..นายเกลียดป่ะ?

โทระ : ไม่นะ..  ก็โอเคอะ (หัวเราะ)

-- ตอบแบบไม่ค่อยมั่นใจเลยนะ (หัวเราะ)

อาโออิ : ถ้างั้นนายชอบผู้หญิงแบบไหนล่ะ

โทระ : ผมไม่ค่อยคิดเรื่องนั้นหรอก  แต่คิดว่า ชอบผู้หญิงน่ารักน่ะ (หัวเราะ)

-- อย่างผู้หญิงน่ารักๆ ที่ทำงานพิเศษในร้าน McDonald’s หรือร้านอื่นๆ เนี่ย  ทำให้ใจเต้นได้เลยสินะ  โทระเหมือนจะชอบแบบนั้นแหละ   

อาโออิ : จริงดิ?

โทระ : ครับ  ผมชอบผู้หญิงในชุดยูนิฟอร์ม (หัวเราะ)

อาโออิ : จริงอะ?  สำหรับฉัน.. มันไม่ค่อยดึงดูดแฮะ  สมมุติว่า มีกลุ่มแอร์โฮสเตจเดินอยู่ข้างหน้า  ฉันก็คงเดินลิ่วๆ ผ่านไปเลยแหละ (หัวเราะ)  แต่.. คงเพราะอย่างงี้ล่ะมั๊ง?  ผู้หญิงในชุดยูนิฟอร์มมันดูเรียบร้อย  นายก็เลยแอบหวังลึกๆ ว่า อยากจะพิชิตมันซะ  ใช่ป่ะ?  แอบจิ้นอะไรหื่นๆ อยู่อะดิ๊?  แล้วแบบนี้..  ความรู้สึกตอนที่เปลื้องยูนิฟอร์มออกล่ะ  คงไม่ดีแหงๆ (หัวเราะ)  คงแอบเสียดายอะ

-- นี่.. ก็คิดลึกเกินไปนะ (หัวเราะ)

อาโออิ : นั่นสิๆ  (หัวเราะ)

โทระ : แต่ผมว่า แอร์โฮสเตจเนี่ย  ไม่ใช่แบบที่ชอบแฮะ  เพราะผู้หญิงที่ทำอาชีพนี้น่ะ  ยังไงก็ต้องสวยอยู่แล้ว  เรื่องปกติเลยล่ะ  ผมก็เลยไม่ค่อยสนใจไง  กลับกัน..  พนักงานในร้านอาหารอย่าง Mc Donald’s  หรือพวกร้านสะดวกซื้อ  พวกเธอทำงานในสถานที่ที่ผมรู้สึกคุ้นเคย  ก็เลยดึงดูดใจผมได้มากกว่าอะ

-- เริ่มบ้าอีกแล้ว...... 

อาโออิ : แต่ผมเห็นด้วยเลยนะ!  ผมก็เคยเจอบ้างเหมือนกัน  โคตรน่ารักอะ

โทระ : ใช่มั้ยล่ะ!  เพราะงี้ถึงได้ชอบไง (หัวเราะ)

-- นี่กำลังมอง  the GazettE กับ  Alice Nine  อยู่เหรอเนี่ย...  ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลย  (หัวเราะ)

อาโออิ & โทระ : ฮ่าๆๆ  ก็มองอยู่น่ะสิ  (หัวเราะ)

อาโออิ : แต่ว่านะ.. ถ้าให้ไปต่อแถวจ่ายเงินกับพนักงานหญิงน่ารักๆ ล่ะกัน  ผมไม่เอาด้วยหรอกนะ   ไปต่อแถวจ่ายเงินกับพนักงานชายดีกว่า (หัวเราะ)

-- เห๊!?  จะขี้อายเกินไปมั๊ง! (หัวเราะ)

อาโออิ : ก็แน่ดิ (หัวเราะ)  ผู้หญิงน่ารักทำให้ใจเต้นโครมๆ (หัวเราะ)  ผู้ชายมันรู้สึกผ่อนคลายกว่าอะ  เอ่อ.. ผมพูดอย่างนั้นก็จริง  แต่ผมไม่ได้เป็นเกย์นะ  

โทระ : ฮ่าๆๆๆ

-- ส่วนโทระเนี่ยคงไม่ยอมพลาด  เห็นพนักงานน่ารักๆ ปุ๊บ  คงรีบไปต่อแถวจ่ายเงิน

อาโออิ : ขนาดนั้นเลย!?

โทระ : ครับ  แทบไม่ต้องคิดอะ  ผมจะรีบไปโผล่อยู่ที่แถวนั้นทันทีเลยแหละ

-- ต่อให้แถวยาวแค่ไหน  ก็ไม่เกี่ยงสินะ (หัวเราะ)

โทระ : ใช่เลยๆ  (หัวเราะ)  แถวยาวแค่ไหน  ก็ไม่หวั่นหรอก

อาโออิ :  เข้าใจแระ  ..ทำแบบนั้นน่ะน๊า~  ฉันทำไม่ได้อะ   เอ้อ.. นายเพิ่งจะสารภาพหมดเปลือกเลยใช่ม่ะ?  ว่านายเป็นคนยังไงน่ะ?

โทระ : ก็มันดีกว่านี่นา  ที่ได้รู้จากตัวผมเองน่ะ   ถ้าไปรู้จากคนอื่นล่ะก็..  มันอาจจะรู้สึกแย่กันทั้งสองฝ่ายก็ได้เนอะ

อาโออิ : ฉันเข้าใจนายนะ  เออ.. พอพูดเรื่องการสารภาพแล้ว  รู้สึกเหมือนกำลังพูดถึงเรื่อง “รักกุ๊กกิ๊กของเราสอง” อยู่เลยนะ?  แค่รู้สึกเฉยๆนะ (หัวเราะ)  อืมม... ฉันก็อยากเปิดประตูที่ปิดกั้นตัวตนของฉันเหมือนกันนะ  รับรองว่า ไม่มีดราม่า   เพราะจะเล่าแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น

โทระ : อ่าห๊ะ  อาโออิซังเองก็อยากลองสารภาพความเป็นตัวตนเหมือนกันสินะครับ?

อาโออิ : อื้อ  ฉันจะสารภาพในสิ่งที่ฉันเป็น

-- คุณน่ะทั้งอ่อนไหวง่ายและขี้อาย  จะสารภาพออกมาได้จริงดิ?

อาโออิ : นั่นสิ  อืมมม...  ถ้าสารภาพไปแล้วถูกเมินใส่อะ  มันน่าเศร้าเกินไปน๊า (หัวเราะ)  โทระ  นายสารภาพออกมาได้ยังไงกันว่ะ?

โทระ : ผมก็แค่..  คิดเหมือนกับว่า ตัวเองเป็นสามีซึ่งเป็นผู้นำมากกว่าจะมัวกังวลว่ามันเป็นการสารภาพ  เพราะเมื่อได้อยู่เคียงข้างกันแล้ว...  ระหว่างนั้นก็อยากจะเปิดเผยทุกสิ่งที่ผมเป็น...  ก็คงเริ่มประมาณว่า「อือ?  เราจะทำยังไงกันดีนะ? 」

-- เฮ้ย  มั่วแระ  นั่นมันเรียกว่า สารภาพซะที่ไหนเล่า (หัวเราะ)

อาโออิ : เหอะน่า...  จุดเริ่มต้นของความรักมันก็มีหลายรูปแบบนะ (หัวเราะ)

-- แล้วอาโออิคุงล่ะ?  คงเริ่มด้วยการจุ๊บที่คอใช่ป่ะ?

อาโออิ : โหยย  ผมไม่ทำอะไรตามใจตัวเองขนาดนั้นหรอกหน่า! (หัวเราะ)  มันต้องพูดอะไรที่ฟังแล้วจริงจังกว่านั่นสิ  「 กรุณาคบกับผมด้วยนะครับ 」เป็นไง..  น่ารักใช่ม๊า (หัวเราะ)

โทระ : น่ารักจุงเบย!  [  แอดมิน : ขอวิบัตินิสนึง  เพราะมันเป็นฟิลลิ่ง  ฮ่าๆๆๆ ]

-- แล้วพวกคุณคิดว่า ความรักสามารถเริ่มต้นจากการเป็นเพื่อนได้รึเปล่า?

อาโออิ : ไม่อะ  ผมว่าความรู้สึกมันต่างกันนะ  เพื่อนก็คือเพื่อน  ผมเองก็มีเพื่อนผู้หญิง  แต่ผมคงไม่ออกไปกินข้าวกับเธอสองต่อสองแน่  มันต้องไปกับเพื่อนหลายๆ คนสิ  หาไรกิน  เล่นไพ่  ไม่งั้นก็เล่น Wii (หัวเราะ) [ แอดมิน : Wii เป็นเครื่องเกมส์คอนโซล  เหมือนพวก Xbox 360 หรือ Play Station ค่ะ ]  แล้วโทระล่ะ?

โทระ : ผมไม่เล่นไพ่อะ (หัวเราะ)  ผมมีเพื่อนสนิทเป็นผู้หญิงครับ  แล้วก็คิดว่า ความสัมพันธ์ของเราไม่มีทางพัฒนานเป็นความรักได้แน่ๆ

อาโออิ : งั้นเหรอ..  แล้วก็อีกอย่างนะ  ผมว่า ไปดื่มกับเพื่อนผู้ชายเนี่ย  มันสนุกกว่าเยอะเลย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ผมเป็นเกย์นะ

-- รู้แล้วน่า (หัวเราะ)

อาโออิ : แต่ตอนเด็กๆ ผมก็อยากป็อบปูล่าเหมือนกันนะ  พอหัวว่างปุ๊บนี่  แทบจะไม่คิดเรื่องอื่นนอกจากเรื่องนี้เลยล่ะ

โทระ : ใช่ครับ (หัวเราะ)  ใครๆ ก็ต้องเคยคิดอยากเป็นแบบนั้นแหละ (หัวเราะ)

-- อืมม  มันเป็นความคิดที่ไม่ใครห้ามได้หรอกนะ (หัวเราะ)

อาโออิ : ไม่มีใครที่ไม่เคยคิดหรอก  ก็เด็กผู้ชายนี่นา (หัวเราะ)

โทระ : เรื่องปกติของเด็กผู้ชายเลยล่ะน๊า (หัวเราะ)

-- เอ่อ?  ที่คุยกันเนี่ย  เอาไปลงในบทสัมภาษณ์ได้จริงๆ นะ? (หัวเราะ)

อาโออิ : ได้สิ  ตามสบายเลย  พวกเราผ่านจุดนั้นมาแล้วนะ  แถมยังเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีอีกด้วย.. เราทั้งคู่เลย

โทระ : ครับ  ส่วนผมก็จะพยายามไม่ออกจากบ้านแล้วกันครับ (หัวเราะ)

อาโออิ : ฮาาาา  เอาจริงง่ะ (หัวเราะ)

โทระ : ไม่น๊าาา~  ที่จริงแล้วดีมากเลยล่ะ..  อาโออิซัง! คุณน่ะเป็นคนที่มีคุณสมบัติทุกด้านที่ผมอยากจะมีเลยนะ!  มันถึงได้สนุกมาก  เมื่อเราได้คุยกัน  ตอนนี้  ถ้าจะชวนไปดื่มก็ชวนเลย  ผมรออยู่ครับ

อาโออิ : อือๆ  งั้นก็ชวนเลยล่ะกัน  ฉันน่ะ.. อยากดื่มกับทุกคนอยู่แล้ว  แต่ว่าในฐานะที่นายเป็นรุ่นน้อง  เวลาดื่มมันก็จะมีความรู้สึกแบบรุ่นพี่กับรุ่นน้อง  ฉันไม่ชอบแบบนั้นว่ะ  อยากให้สนุกให้เต็มที่  เพราะงั้นพอถึงเวลานั้น  ก็ดื่มไปเรื่อยๆ สบายๆ ไม่ต้องเกร็งนะ.. โทระ

โทระ : ครับ  ตามนั้นเลย!

อาโออิ : แต่ว่านะโทระ..  ฉันก็ยังรู้สึกเหมือนนายจะบอกปฏิเสธอยู่เลยอ่าาา~

โทระ : ฮ่าๆๆๆ บอกไปหลายทีแล้วนะ ว่าไม่ปฏิเสธอะ (หัวเราะ)  ชวนเถอะๆ!  สุดท้ายก็..  ชอบคุณที่โทรเชิญผมมาในวันนี้นะครับ  เท่านี้แหละครับ

อาโออิ : อื้อ  แล้วเจอกันเน่อ